Tommaso Albinoni (1671 —1750) pochodził z bogatej rodziny weneckiej, nie musiał więc troszczyć się o byt, jak inni muzycyjego czasów, z wielkim J. S. Bachem na czele. Był skrzypkiem, zwyczajem swojego czasu określał się jako musico di violino. Albinoni napisał ponad 50 oper dla teatrów muzycznych rodzinnego miasta, Florencji, a nawet Monachium. Opery jego zostały zapomniane, mimo to zawdzięcza im wiele, przeniósł bowiem z trzyczęściowej uwertury operowej podział na trzy części do koncertu solowego, który dziś przeżywa swój istny renesans.
Wielkie powodzenie we współczesnym repertuarze mają jego koncerty obojowe i trąbkowe, concerti grossi, concerti a cinque, a zwłaszcza słynne Adagio na smyczki i organy.,Pisał też muzykę kameralną. Bach cenił wielce tego kompozytora, posługiwał się jego tematami (co w tym czasie nie było plagiatem, lecz raczej wyróżnieniem kompozytora, od którego się zapożyczało temat); trzy tematy Albinoniego stały się tematami fug Bacha. Obok Corellego, Stradelli i Torellego Albinoni był jednym z najwybitniejszych mistrzów formy concerto grosso.
Leave a Reply