Najbardziej kuszącą stroną stylu breakdance jest jego filozofia wolności. Żaden inny taniec nie skłania tak do wyrażania prywatnych odczuć i emocji we własnym stylu. Tańczący jest nie tylko wykonuje określone zestawy ruchów. On tworzy całe choreografie, często w czasie rzeczywistym. Może dlatego, patrząc na tańczących mamy wrażenie naturalności, o które trudno w odniesieniu do tańców towarzyskich. Zamiast „przylepionego“ do twarzy uśmiechu i wygiętej w bok i lekko do tyłu głowy mamy płynne naturalne ruchy i odpowiednią do tego mimikę. Patrząc na tancerzy break odnosi się wrażenie, że nie tylko słyszą muzykę ale wręcz ją czują. Nie zawsze udaje się to parom tańczącym taniec towarzyski. Patrząc na wiele par tanecznych odnosi się wrażenie, że muzyka tylko im przeszkadza. W stylu break muzyka jest dopełnieniem przekazu. Tancerz porusza się zgodnie z rytmem wyznaczanym przez bit. Powtarza i zapętla ruchy wraz z muzyką. Choć na pewno pierwszą rzeczą jaką się zauważy jest technika, break ma także wiele do zaoferowania ludziom wrażliwym na sztuki wizualne. Nierzadko jeden taniec tworzy zamknięta opowieść. Przekaz uniwersalny i czytelny dla każdego z patrzących. Jest to charakterystyczne jedynie dla tego stylu tańca.
Co uwodzi w stylu break

Leave a Reply