Crumb

George Crumb (ur. 1929) studiował m. in. u Blachera i pisał zrazu utwory eklektyczne (m. in. Kwartet smyczkowy, Sonata na wiolonczelę solo). Dopiero z końcem lat sześć­dziesiątych nawiązał do poczynań awangardy europejskiej, zwłaszcza aleatorycznych i improwizacyjnych, zwracając na siebie uwagę kilkoma znakomitymi utworami (Echoes II na orkiestrę, 1967, Madrigals II i IV oraz Makrokosmos na fortepian — zbiór 24 utworów fantastycznych według znaków Zodiaku, w 2 zeszytach, 1972— —1973).

 

W swoich dziełach Crumb łączy różne elementy nowych technik w bardzo indywidualną syntezę. W niektórych jego utworach wielką rolę odgrywają cytaty historyczne (aż do XIII-wiecznego organum) i brzmienia wzorowane na muzyce egzotycznej. Nowe jest też pojęcie czasu u Crumba, wyzwolone z metryczności, dowolne, niemal improwizacyjne.

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.