F. Couperin

Kompozytorem, który przyczynił się do podniesienia muzyki francuskiej do rangi ideału kulturowego, obowiązującego później w Europie, był Francois Couperin (1668—1733), zwany też Couperinem Wielkim. Był on wybitnym organistą i nauczy­cielem książąt na dworze francuskim. W ostatnich latach życia wycofał się z oficjalne­go życia muzycznego. Pisał dzieła wokalne, kameralne, klawesynowe i organowe, zarówno kościelne jak świeckie. Jego znaczenie w historii muzyki opiera się na suitowo ujętych (ordres), bogato zdobionych miniaturach instrumentalnych Pièces de clavecin (4 tomy: 1713, 1716, 1722 i 1730).

 

Charakterystyczne dla kompozytora są tytuły utworów, odnoszące się do ludzi, zwierząt, sytuacji i stanów ducha, stanowiące istną panoramę ówczesnego życia i społeczeństwa. Pełen ozdobników, rokokowy styl Cou-perina zachwycał zarówno J. S. Bacha, jak i kompozytorów XX wieku (Debussy. Ravel. Strawiński). Haendel nie wahał się całych fragmentów Couperina wpisywać do swoich dzieł. Bogata ornamentyka klawesynowych dzieł Couperina wiązała się z możli­wościami instrumentu o bardzo krótkim, szybko zamierającym dźwięku. Couperin wydał podręcznik L’Art de toucher le clavecin (1716), który miał wielki wpływ na twórczość klawesynową jego epoki.

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.