Obok Szarzyńskiego ważną postacią polskiego późnego baroku byl Grzegorz Gerwazy Gorczycki (ok. 1667—1734), wykształcony w Pradze Czeskiej ksiądz, kompozytor i kapelmistrz. Działał w Krakowie, tu od r. 1698 był kapelmistrzem kapeli katedralnej na Wawelu. Pisał dzieła wokalne a cappella (w stylu Palestriny), a obok nich kompozycje wokalno-instrumentalne, bliższe epoce, w której żył, a przez to i dla nas bardziej interesujące (należą do nich przede wszystkim motet Laetatus sum, Completorium i Litania).
Wśród kompozycji a cappella ważne miejsce zajmują: Tota pulchra est Maria, Ave Maria i Sepulto Domino, a zwłaszcza Missapaschalis, oparta na popularnej wówczas pieśni wielkanocnej Chrystus Pan zmartwychwstał, dzieło o imponującej polifonii i wielkiej śpiewności.
