W pierwszej połowie XVI wieku wprowadzono krótką wokalną formę, zwaną kantatą. Ta nowa zupełnie forma oparta była na akompaniowanej monodii i pojawiła się w miejsce zanikającego bezpowrotnie madrygału. Pisano kantaty świeckie lub religijne, świeckie przede wszystkim we Włoszech, religijne głównie w Niemczech, przeważnie przy udziale niewielkiej ilości wykonawców i instrumentów towarzyszących, złożone z recytatywów i ariosów(w miarę rozwoju tej formy rozszerzanych do pełnych arii).
Pierwszymi twórcami takich kantat byli Luigi Rossi, Giacomo Carissimi i Alessandro Stradella. Luigi Rossi, autor pierwszej opery włoskiej pisanej dla Paryża, skomponował aż 100 kantat. Kantaty świeckie pisali we Francji Charpentier, Campra, Bernier i Clérambault. W Niemczech protestanckich rozwijała się kantata kościelna, oparta często na chorale. Obok Schutza i Telemanna pisał kantaty również Buxtehude.
Leave a Reply