Kantaty

W pierwszej połowie XVI wieku wprowadzono krótką wokalną formę, zwaną kanta­tą. Ta nowa zupełnie forma oparta była na akompaniowanej monodii i pojawiła się w miejsce zanikającego bezpowrotnie madrygału. Pisano kantaty świeckie lub religij­ne, świeckie przede wszystkim we Włoszech, religijne głównie w Niemczech, przewa­żnie przy udziale niewielkiej ilości wykonawców i instrumentów towarzyszących, złożone z recytatywów i ariosów(w miarę rozwoju tej formy rozszerzanych do pełnych arii).

 

Pierwszymi twórcami takich kantat byli Luigi Rossi, Giacomo Carissimi i Alessandro Stradella. Luigi Rossi, autor pierwszej opery włoskiej pisanej dla Paryża, skomponował aż 100 kantat. Kantaty świeckie pisali we Francji Charpentier, Campra, Bernier i Clérambault. W Niemczech protestanckich rozwijała się kantata kościelna, oparta często na chorale. Obok Schutza i Telemanna pisał kantaty również Buxtehude.

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.