We Francji dał się poznać jako wielki wirtuoz swojej epoki Jean-Marie Leclair (1697— —1764), zamordowany w Paryżu na tle bliżej nie wyjaśnionym; tancerz i kompozytor, autor koncertów skrzypcowych i sonat. Jeszcze będąc tancerzem w Turynie,Leclair komponował intermedia, uczył się też gry skrzypcowej u słynnego Somisa. W Paryżu był solistą Concerts’Spirituels, później członkiem kapeli królewskiej, działał w Holandii i Hiszpanii. Był jednym z najwybitniejszych wirtuozów swojego czasu, autorem licznych dzieł skrzypcowych (12 koncertów skrzypcowych, 48 sonat na skrzypce i basso continuo, duety, tria) oraz opery Scylla et Glaucus.
Świetnym skrzypkiem był również Jean Joseph Cassanea de Mondonville(1711—1764), który rozwinął znacznie grę flażoletami (w sonatach Les sons harmoniques, 1735). Michel Corrette (1709— —1795) był wybitnym organistą i znakomitym pedagogiem. Z jego licznych dzieł zachowało się niewiele. W grze skrzypcowej wprowadził jako pierwszy scordaturę, był też inicjatorem formy koncertu, która stała się niezwykle ważna w kształtowaniu się późniejszych symfonii. Z dzieł tego typu popularne są w naszych czasach: Concertos comiques, koncerty fletowe, a nadto — Le Phénix na 4 fagoty.
Leave a Reply