Mówię do ciebie tańcząc

Mówię do ciebie tańcząc

Pierwszy etap tańca break polega na swoistej rozmowie tancerza z osobami patrzącymi. Ruch, gest i mimika są rodzajem obrazkowego monologu, w którym tańczący przedstawia siebie, swoje możliwości i pasje. Kolejne etapy to skomponowany przez tancerza indywidualny zestaw kroków i kombinacji tanecznych. Korzenie stylu breakdance, który narodził się w Bronksie sięgają wczesnych tańców plemiennych. Twórca tego stylu „odgrzebał” dawne tradycje i przeniósł je na grunt współczesny. Taniec breakdance zwany również break jest czymś pośrednim pomiędzy szeroko rozumianym tańcem a sztukami walki. Zawiera elementy jednego i drugiego. Brak jednak tutaj charakterystycznych dla innych stylów tańca obowiązkowych kroków. Tancerzy wyróżnia technika tańca i ubiór. Miłośnicy stylów Break przekonują, że ten taniec nie tylko różni się od innych brakiem sztywnych reguł ale jest swego rodzaju filozofią życia oraz manifestem wolności i niezależności. Na pewno wykonujące go osoby zasługują na podziw ze względu na wyjątkową sprawność fizyczną i zręczność jaką prezentują na parkiecie. Ich przekaz natomiast choć nacechowany sporą dawka uniwersalizmu, nie dla każdego bywa jasny. By zrozumieć o co chodzi należy mieć choćby nikłe pojęcie o kulturze hip-hop.

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.