Giovanni Alberto Ristori (1692—1753) działał w Dreźnie jako kapelmistrz i kompozytor zespołu Comćdie Italienne. Był jednym z pierwszych twórców opery komicznej. Napisał ponad 20 oper, z nich najważniejsze to: Calandro i Don Chisciotte, pisał też oratoria, kantaty, msze i motety. Benedetto Marcello (1686—1739) znany jest przede wszystkim jako autor muzyki instrumentalnej (sonaty). Otrzymał wszechstronne wykształcenie, był muzykiem i poetą, działał jako adwokat, a największe jego zasługi polegają na krytyce opery współczesnej.
W Teatro alla moda (Wenecja, 1721) przedstawił ostrą satyrę na przedsiębiorczych producentów oper. Wielką wartość mają jego parafrazy włoskich psalmów (Estro poetico-armonico, do 1727 r. 8 tomów). Benedetto Marcello pisał opery, kantaty, oratoria i koncerty instrumentalne. Instrumentalną muzykę uprawiał też jego brat, Alessandro Marcello (1669—1747), matematyk, autor również koncertów instrumentalnych, wśród których ważne miejsce zajmują koncerty fletowe oraz skrzypcowe. Jego koncerty obojowe — transkrybował je J. S. Bach — uchodziły za dzieła Benedetta Marcella.
