W niemieckiej muzyce organowej trzech wybitnych muzyków — Scheidt, Froberger i Pachelbel — stworzyło nowy styl. Samuel Scheidt (1587—1654), uczeń Sweelincka, działał w Halle. Był mistrzem wariacji na temat znanych pieśni. Autor licznych dzieł klawesynowych i organowych oraz utworów z gatunku koncertów kościelnych, w r. 1624 opublikował 3-tomowy zbiór Tabulatura nova, zawierający opracowania chorałów, pieśni i tańców, wariacje, fantazje, toccaty, fugi, kanony i inne utwory na organy.
Obok niego wybił się w Niemczech uczeń Frescobaldiego Johann Jacob Froberger (1616—1667), nadworny organista cesarza Ferdynanda, autor czteroczęś-ciowych suit (allemande, courante, sarabande, gigue) i dzieł łączących zdobycze klawesynowej muzyki francuskiej z technikami stosowanymi przez Frescobaldiego (toccaty, fantazje, canzony i ricercary). Johann Pachelbel (1653—1706) działał w Wiedniu i wielu miastach niemieckich. Pisał jak Froberger suity, toccaty, ricercary i fugi; jego utwory organowe miały wielki wpływ na Bacha (zwłaszcza na jego Choralvorspiele). Ważne miejsce w twórczości Pachelbela zajmują zbiory wariacji (Musicalische Ster-bens-Gedancken i Hexachordum Apollinis).
Leave a Reply