Szarzyński

Stanisław Sylwester Szarzyński żył i działał na przełomie XVII i XVIII wieku (dokład­ne daty nie są znane). Był czołowym przedstawicielem polskiego późnego baroku. W bibliotece kolegiaty w Łowiczu zachowała się pewna ilość utworów, głównie kon­certów solowych wokalno-instrumentalnych (Jesuspesmea, Ave Regina, Pariendo non gravaris, Veni Sancte Spiritus), zbliżonych do kantat włoskich, zestawionych z kilku odcinków z sobą kontrastujących, bądź żywych i wirtuozowskich, bądź spokojnych i niemal kontemplacyjnych. Bogata inwencja melodyczna oraz wirtuozeria wokalna i instrumentalna (biegniki, ornamentyka) wskazują na wielki talent twórczy Szarzyńskiego.Interesujące są również dwa inne utwory kompozytora: motet koncertujący Ad hymnos ad cantus na chór mieszany i instrumenty i — jedyny zachowany utwór wyłącznie instrumentalny — Sonata na dwoje skrzypiec i organy, dzieło kontrastowe, zaczynające się i kończące adagiem. Sam Szarzyński jest postacią nie znaną, nie wiadomo, czy pochodził z rodu Sępów-Szarzyńskich, który wydał poetę, pewne jest tylko, że był członkiem zakonu cystersów.