Wolność stylu wolność formy

Wolność stylu wolność formy

Świat miłośników tańca dzieli się na dwie kategorie: zwolenników tradycji i miłośników eksperymentu. Nie można pozwolić sobie na to drugie w tańcach towarzyskich. Tancerze zobowiązani są do wykonywania określonych kroków w określonych tańcach. Swoboda jest tu ograniczona a choreografia musi zawierać zestawy kroków i figur charakterystyczne dla danego stylu. Alternatywą dla tradycyjnych tańców towarzyskich może być breakdance. Jest to stosunkowo nowy styl, który narodził się dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Tak jak i cała kultura hip-hopu początkowo rozwijał się tylko wśród Afroamerykanów. Dość szybko jednak zrobił wielka światową karierę. Dzięki swojemu uniwersalizmowi i brakowi sztywnych reguł stał się popularny wśród młodzieży, która podziwiała charyzmę i dystans tancerzy breakdance. Przez jakiś czas w latach dziewięćdziesiątych stracił na popularności, by potem powrócić wraz z moda na rap. Tancerze breakdance wzbudzają podziw swoim popisami na parkietach. Oklaskiwani głównie za sprawność fizyczną i technikę wykonania poszczególnych figur, adepci break cenią w tym stylu jego wolność i swobodę w wyborze kombinacji tanecznych. Choć jest to taniec, którego naukę powinno się rozpoczynać dość wcześnie, odpowiednia dawka pasji może zapewnić sukcesy również tancerzom, którzy pierwsze kroki taneczne stawiają w późniejszym wieku.

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.